ایران برای همه ایرانیان است. من همانقدر از این کشور سهم دارم که یک سلطنت طلب یا طرفدار پادشاهی سهم دارم. من همانقدر در اداره کشورحق دارم که سکولارها و جمهوری خواهان و یا سوسیالیستها و کمونیستها حق دارند.
من از حق هر کسی که به حق من احترام بگذارد دفاع می کنم. همانقدر رضا پهلوی را ارج می نهم که برای میر حسین موسوی احترام قائلم. هر چند شاید با تفکرات این دو، تمام و کمال همنظر نباشم. همانقدر که آیت الله منتظری و همفکرانش حق دارند افکارشان را عرضه کنند یک کمونیست یک چپی نیز محق است. حتی اگر تفکرات این دو گروه صد در صد اندیشه های مرا پوشش ندهد.
در ایرانی که من میخواهم در آن زیست کنم. همه با هر تفکر و عقیده ای در صورت رعایت حق دیگران محق هستند، حتی یک بی دین یا یک مذهبی که افراط گرا نباشد.
من از همه گروها، همه دگر اندیشان، همه تفکرات مختلف با هر مرام و مسلکی می خواهم که با هم متحد باشید. میخواهد این اتحاد به نام جنبش سبز باشد، یا جنبش مردمی، یا جنبش آزدی، هر آنچه که نامش باشد در زیر پرچم آن متحد باشیم.
متحد باشید
نامه یک ایرانی به هموطنانش
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر