ایردیوم چیست؟
ايريديوم تشكيل شده از 66 ماهواره كه در 6 صفحه مداري در ارتفاع 780 كيلومتري به عنوان سرويس دهتده ماهواره اي ارتباطات تلفني در مدارات نزديك به زمين (leo ) كار ميكنه .اين شبكه سرويس دهنده ي اصلي وزارت دفاع ( جنگ ) ايالات متحده است و سرويسهاي تجاري را از مارس 2001 به عموم ارائه ميكنه .6 تا از ماهواره ها در 6 صفحه مداري به عنوان پشتيبان از شبكه آماده كار هستند تا اگه نياز بود جايگزين بشن .هر ماهواره 48 منطقه به قطر 30 مايل رو پوشش ميده و مدارش رو در عرض 100 دقيقه و 28 ثاني طي ميكنه . انحراف صفحات مداري از همديگه 86.4 درجه است .كل سيستم براي 7 تا 9 سال سرويس دهي طراحي شده .نرخ ارسال اطلاعات صدا ي ديجيتال و ديتا 2.4 كيلو بيت بر ثانيه است و حداكثر تا 10 كيلوبيت اينترنت رو پشتيباني ميكنه .ماهواره ها توسط :
موشكهاي دلتا 2 بوئينگ ( 5 ماهواره در هر پرتاب )موشكهاي پروتون خرونيچف ( 7 ماهواره در هر پرتاب ) موشكهاي لانگ مارس 2 سي چاينا گريت وال ( 2 ماهواره در هر پرتاب ) پرتاب شده و در مدار قرار گرفتن . اين شبكه علاوه بر سرويس هاي تلفني و ديتا ، سرويس پيجر رو هم ارائه ميده .
از سال 1987 كه طرح <ارتباط مستقيم ماهوارهاي> شركت موتورولا (MOTOROLA) در اداره ثبت اختراعات آمريكا ثبت شد تا سال 1999 كه اسناد ورشكستگي شركت مجري طرح (ايريديوم) تسليم دادگاه گرديد تنها 12 سال طول كشيد. بدينترتيب شكوهمندترين پروژه قرن، در غبار تاريخ كسبوكار محو شد.
موتورولا امروز يك شركت 30 ميليارد دلاري است. سابقه اين شركت به سال 1928 بازميگردد و در طول اين مدت همواره محصولات و خدمات او سرآمد تكنولوژي روز دنيا بوده است. در سال 1986 مديرعامل بخش فضايي موتورولا پيشنهاد كرد تا با تكيه بر قدرت تكنولوژيك و سابقه فعاليت شركت در ساخت زيرمجموعههاي ماهواره، به اجراي يك پروژه مستقل فضايي بپردازند. بررسي اين ايده به يك گروه سه نفره از مهندسان واگذار شد. در سال 1987 طرح ايجاد يك منظومه، متشكل از 77 ماهواره براي برقراري ارتباطات مستقيم مخابراتي نقطهبه نقطه در سطح كرهزمين آماده شد. نام اين پروژه به دليل تشابه عدد اتمي عنصر ايريديوم با تعداد ماهوارههاي اين پروژه، ايريديوم گذاشته شد (بعدها تعداد ماهوارههاي اين منظومه به 66 ماهواره كاهش يافت). پروژه در پاييز 1989 پس از بررسيهاي فني و تجاري لازم تصويب شد و يك تيم 20نفره براي اجراي آن شكل گرفت. در سال 1990 پروژه رسماً اعلام و شركت ايريديوم با سرمايهگذاري اوليه شركت موتورولا ايجاد شد. براساس برآورد كارشناسان موتورولا، 400 هزار مشترك براي رسيدن به نقطه سربه سر اقتصادي كافي بود و ايريديوم اميدوار بود كه سهم قابل توجهي از 8 ميليون نفر افراد حرفهاي دائمالسفر كه نيازمند اين خدمات بودند را به خود اختصاص دهد. سرمايه لازم براي انجام اين پروژه 5/3 ميليارد دلار برآورد شده بود كه درعمل به 5 ميليارد دلار رسيد. اين سرمايه ازطريق واگذاري سهام ايريديوم به شركتهاي متعددي از كشورهاي ژاپن، آلمان، آمريكا، ايتاليا، چين، كانادا، تايلند، هندوستان و... تامين و كار پروژه عملاً آغاز گرديد. در سال 1998 پس از 9 سال كار فشرده سرانجام 66 ماهواره در ارتفاع تقريبي 775 كيلومتري از سطح زمين در مدار قرار گرفت و از نوامبر همان سال بهرهبرداري از سيستم آغاز شد. حالا ديگر همه چيز به بازار بستگي داشت.
از همان ابتدا، كار بازاريابي سيستم ايريديوم با مشكل مواجه شد. تا ماه مه 1999 تنها 10 هزار نفر يعني حدود 20% برآورد اوليه به استفاده از سيستم ايريديوم روي آوردند. تا ماه اوت 1999 تعداد مشتركان به 20 هزار نفر رسيد كه از 200 هزار مشترك پيشبيني شده فاصله قابل توجهي داشت. مشتريان سيستم ايريديوم عمدتاً كساني بودند كه در نقاط دورافتادهاي مانند سكوهاي نفتي، كشتيهاي ماهيگيري، جنگلهاي دورافتاده آفريقا و يا قطبهاي منجمد زمين به فعاليت مشغول بودند و اين بازار به مراتب از بازاري كه موردنظر ايريديوم قرار داشت محدودتر بود.
خيلي زود مشكلات مالي هم نمايان شد. درآمد 45/1 ميليون دلاري ايريديوم تكافوي هزينهها و همچنين انجام تعهدات مالي شركت كه در هر فصل بالغ بر 100 ميليون دلار ميشد را نداشت. ارزش سهام ايريديوم نيز در فاصله بين سال 1998 تا 1999 از 72 دلار به 9 دلار سقوط كرد.
ايريديوم با 55 هزار مشترك و 4/4 ميليار دلار بدهي يك كشتي درحال غرق شدن بود. در ماه مارس سال 2000 شركت ايريديوم ضمن تسليم مدارك ورشكستگي خود به دادگاه اعلام كرد كه سرويسدهي به مشتريان خود را از ساعت 11 و 59 دقيقه روز 17 مارس سال 2000 متوقف خواهدساخت.(كه نشده ) مقرر شد 66 ماهواره منظومه ايريديوم در مراحل 4تايي داخل جو زمين پس از سقوط سوزانده شوند. كاري كه ميبايستي دوسال زمان و 30 ميليون دلار هزينه براي آن صرف ميشد. بدينترتيب يكي از شكوهمندترين پروژههاي قرن، در فضاي رقابتي كسبوكار محو و نابود گرديد.
چگونه استراتژي ايريديوم با شكست مواجه شد.
‚ پاسخ اين سوال با تحليل حوزه رقابت آشكار ميشود. در بازار تلفنهاي سيار دو حوزه رقابت وجود دارد: مخابرات ماهوارهاي و مخابرات سلولار زميني (مانند سيستم تلفن همراه). در حوزه مخابرات ماهوارهاي شركتهاي متعددي سرمايهگذاري كردهاند. مهمترين آنها پروژه گلوبال استار است كه در سال 1989 توسط شركت فورد(FORD) سرمايهگذاري شد (اين پروژه امروزه توسط شركتLORAL اداره ميشود).
سيستم گلوبال استار با سرمايهگذاري حدود 8/3 ميليارد دلار و بهرهگيري از 52 ماهواره بخشهايي از سطح زمين كه در آنها سيستمهاي زميني فعال نيست را تحت پوشش قرار داده است و به همين دليل نسبت به سيستم ايريديوم سادهتر و ارزانتر است. سيستم گلوبال استار به جاي <همه مردم درهمه جاي زمين>، نيازمندي سازمانهاي حرفهاي در مناطق دور از شبكه مخابرات معمولي را هدف گرفته است (مانند سكوهاي نفتي، ناوگانهاي ماهيگيري و سرزمينهاي فاقد سيستم مخابراتي) اين بازار مشتريان محدودتري دارد ولي رقابت در آن خاص سيستمهاي ماهوارهاي است. محدودكردن فعاليت به جغرافياي خاص و استفاده از شبكه سويچينگ زميني، سيستم گلوبال استار در مقايسه با ايريديوم را هم در سرمايهگذاري و هم در هزينه بهرهبرداري اقتصاديتر كرده بود و به همين لحاظ خدمات آن با قيمت كمتري نسبت به ايريديوم عرضه ميشد (5/0 تا 5/1 دلار در دقيقه در مقابل 2 تا 7 دلار بر دقيقه براي ايريديوم). دستگاه تلفن گلوبال استار به مراتب سبكتر (300 گرم در مقابل 450 گرم ايريديوم) و ارزانتر (700 دلار در مقابل 2500 دلار ايريديوم) بود. در مقابل همه مزاياي گلوبال استار، ايريديوم پوشش كامل جغرافيايي زمين را پيشنهاد ميكرد، جايي كه حوزه رقابت با سيستمهاي سلولار زميني گشوده ميشد.
شبكه سلولار زميني براي ساليان متمادي در كشورهاي اروپايي و آسيايي سابقه داشت ولي آنچه ارتباط اين شبكهها با يكديگر را محدود ميكرد استانداردهاي كاملاً متفاوت آنها بود. در سال 1982 كنفرانس پست و تلگراف اروپا(CEPT) سيستم مخابرات سيار جديدي(GSM) را مطالعه كرد و آن را بهعنوان يك سيستم يكپارچه براي اروپا پيشنهاد داد. از اوايل دهه 1990 سرمايهگذاري بر روي اين سيستم آغاز شد و استفاده از اين استاندارد با سرعت اعجابآوري توسعه يافت. در سال 1991 تنها 22 كشور اين سيستم را پذيرفته بودند (حدود يك ميليون مشترك)، اين تعداد در سال 2000 به بيش از 110 كشور با 480 ميليون مشترك رسيد، خيلي زود سيستمGSM آمريكا را هم فراگرفت و شركت موتورولا - بنيانگذار سيستم ايريديوم - هم وارد اين بازار شد. سيستم سلولار بسيار كمهزينهتر بود. دستگاه تلفن آن سبك (كمتر از 100 گرم)، ارزان (كمتر از 200 دلار) و هزينه استفاده از آن (حدود 5/0 دلار بر دقيقه) بسيار جذابتر از سيستمهاي ماهوارهاي بود، ولي حوزه آن صرفاً به مناطق توسعه يافته شهري محدود ميشد. حوزهاي كه روز به روز گسترش بيشتري پيدا ميكرد و رقابت در آن براي سيستمهاي ماهوارهاي امكانپذير نبود.
موتورولا امروز يك شركت 30 ميليارد دلاري است. سابقه اين شركت به سال 1928 بازميگردد و در طول اين مدت همواره محصولات و خدمات او سرآمد تكنولوژي روز دنيا بوده است. در سال 1986 مديرعامل بخش فضايي موتورولا پيشنهاد كرد تا با تكيه بر قدرت تكنولوژيك و سابقه فعاليت شركت در ساخت زيرمجموعههاي ماهواره، به اجراي يك پروژه مستقل فضايي بپردازند. بررسي اين ايده به يك گروه سه نفره از مهندسان واگذار شد. در سال 1987 طرح ايجاد يك منظومه، متشكل از 77 ماهواره براي برقراري ارتباطات مستقيم مخابراتي نقطهبه نقطه در سطح كرهزمين آماده شد. نام اين پروژه به دليل تشابه عدد اتمي عنصر ايريديوم با تعداد ماهوارههاي اين پروژه، ايريديوم گذاشته شد (بعدها تعداد ماهوارههاي اين منظومه به 66 ماهواره كاهش يافت). پروژه در پاييز 1989 پس از بررسيهاي فني و تجاري لازم تصويب شد و يك تيم 20نفره براي اجراي آن شكل گرفت. در سال 1990 پروژه رسماً اعلام و شركت ايريديوم با سرمايهگذاري اوليه شركت موتورولا ايجاد شد. براساس برآورد كارشناسان موتورولا، 400 هزار مشترك براي رسيدن به نقطه سربه سر اقتصادي كافي بود و ايريديوم اميدوار بود كه سهم قابل توجهي از 8 ميليون نفر افراد حرفهاي دائمالسفر كه نيازمند اين خدمات بودند را به خود اختصاص دهد. سرمايه لازم براي انجام اين پروژه 5/3 ميليارد دلار برآورد شده بود كه درعمل به 5 ميليارد دلار رسيد. اين سرمايه ازطريق واگذاري سهام ايريديوم به شركتهاي متعددي از كشورهاي ژاپن، آلمان، آمريكا، ايتاليا، چين، كانادا، تايلند، هندوستان و... تامين و كار پروژه عملاً آغاز گرديد. در سال 1998 پس از 9 سال كار فشرده سرانجام 66 ماهواره در ارتفاع تقريبي 775 كيلومتري از سطح زمين در مدار قرار گرفت و از نوامبر همان سال بهرهبرداري از سيستم آغاز شد. حالا ديگر همه چيز به بازار بستگي داشت.
از همان ابتدا، كار بازاريابي سيستم ايريديوم با مشكل مواجه شد. تا ماه مه 1999 تنها 10 هزار نفر يعني حدود 20% برآورد اوليه به استفاده از سيستم ايريديوم روي آوردند. تا ماه اوت 1999 تعداد مشتركان به 20 هزار نفر رسيد كه از 200 هزار مشترك پيشبيني شده فاصله قابل توجهي داشت. مشتريان سيستم ايريديوم عمدتاً كساني بودند كه در نقاط دورافتادهاي مانند سكوهاي نفتي، كشتيهاي ماهيگيري، جنگلهاي دورافتاده آفريقا و يا قطبهاي منجمد زمين به فعاليت مشغول بودند و اين بازار به مراتب از بازاري كه موردنظر ايريديوم قرار داشت محدودتر بود.
خيلي زود مشكلات مالي هم نمايان شد. درآمد 45/1 ميليون دلاري ايريديوم تكافوي هزينهها و همچنين انجام تعهدات مالي شركت كه در هر فصل بالغ بر 100 ميليون دلار ميشد را نداشت. ارزش سهام ايريديوم نيز در فاصله بين سال 1998 تا 1999 از 72 دلار به 9 دلار سقوط كرد.
ايريديوم با 55 هزار مشترك و 4/4 ميليار دلار بدهي يك كشتي درحال غرق شدن بود. در ماه مارس سال 2000 شركت ايريديوم ضمن تسليم مدارك ورشكستگي خود به دادگاه اعلام كرد كه سرويسدهي به مشتريان خود را از ساعت 11 و 59 دقيقه روز 17 مارس سال 2000 متوقف خواهدساخت.(كه نشده ) مقرر شد 66 ماهواره منظومه ايريديوم در مراحل 4تايي داخل جو زمين پس از سقوط سوزانده شوند. كاري كه ميبايستي دوسال زمان و 30 ميليون دلار هزينه براي آن صرف ميشد. بدينترتيب يكي از شكوهمندترين پروژههاي قرن، در فضاي رقابتي كسبوكار محو و نابود گرديد.
چگونه استراتژي ايريديوم با شكست مواجه شد.
‚ پاسخ اين سوال با تحليل حوزه رقابت آشكار ميشود. در بازار تلفنهاي سيار دو حوزه رقابت وجود دارد: مخابرات ماهوارهاي و مخابرات سلولار زميني (مانند سيستم تلفن همراه). در حوزه مخابرات ماهوارهاي شركتهاي متعددي سرمايهگذاري كردهاند. مهمترين آنها پروژه گلوبال استار است كه در سال 1989 توسط شركت فورد(FORD) سرمايهگذاري شد (اين پروژه امروزه توسط شركتLORAL اداره ميشود).
سيستم گلوبال استار با سرمايهگذاري حدود 8/3 ميليارد دلار و بهرهگيري از 52 ماهواره بخشهايي از سطح زمين كه در آنها سيستمهاي زميني فعال نيست را تحت پوشش قرار داده است و به همين دليل نسبت به سيستم ايريديوم سادهتر و ارزانتر است. سيستم گلوبال استار به جاي <همه مردم درهمه جاي زمين>، نيازمندي سازمانهاي حرفهاي در مناطق دور از شبكه مخابرات معمولي را هدف گرفته است (مانند سكوهاي نفتي، ناوگانهاي ماهيگيري و سرزمينهاي فاقد سيستم مخابراتي) اين بازار مشتريان محدودتري دارد ولي رقابت در آن خاص سيستمهاي ماهوارهاي است. محدودكردن فعاليت به جغرافياي خاص و استفاده از شبكه سويچينگ زميني، سيستم گلوبال استار در مقايسه با ايريديوم را هم در سرمايهگذاري و هم در هزينه بهرهبرداري اقتصاديتر كرده بود و به همين لحاظ خدمات آن با قيمت كمتري نسبت به ايريديوم عرضه ميشد (5/0 تا 5/1 دلار در دقيقه در مقابل 2 تا 7 دلار بر دقيقه براي ايريديوم). دستگاه تلفن گلوبال استار به مراتب سبكتر (300 گرم در مقابل 450 گرم ايريديوم) و ارزانتر (700 دلار در مقابل 2500 دلار ايريديوم) بود. در مقابل همه مزاياي گلوبال استار، ايريديوم پوشش كامل جغرافيايي زمين را پيشنهاد ميكرد، جايي كه حوزه رقابت با سيستمهاي سلولار زميني گشوده ميشد.
شبكه سلولار زميني براي ساليان متمادي در كشورهاي اروپايي و آسيايي سابقه داشت ولي آنچه ارتباط اين شبكهها با يكديگر را محدود ميكرد استانداردهاي كاملاً متفاوت آنها بود. در سال 1982 كنفرانس پست و تلگراف اروپا(CEPT) سيستم مخابرات سيار جديدي(GSM) را مطالعه كرد و آن را بهعنوان يك سيستم يكپارچه براي اروپا پيشنهاد داد. از اوايل دهه 1990 سرمايهگذاري بر روي اين سيستم آغاز شد و استفاده از اين استاندارد با سرعت اعجابآوري توسعه يافت. در سال 1991 تنها 22 كشور اين سيستم را پذيرفته بودند (حدود يك ميليون مشترك)، اين تعداد در سال 2000 به بيش از 110 كشور با 480 ميليون مشترك رسيد، خيلي زود سيستمGSM آمريكا را هم فراگرفت و شركت موتورولا - بنيانگذار سيستم ايريديوم - هم وارد اين بازار شد. سيستم سلولار بسيار كمهزينهتر بود. دستگاه تلفن آن سبك (كمتر از 100 گرم)، ارزان (كمتر از 200 دلار) و هزينه استفاده از آن (حدود 5/0 دلار بر دقيقه) بسيار جذابتر از سيستمهاي ماهوارهاي بود، ولي حوزه آن صرفاً به مناطق توسعه يافته شهري محدود ميشد. حوزهاي كه روز به روز گسترش بيشتري پيدا ميكرد و رقابت در آن براي سيستمهاي ماهوارهاي امكانپذير نبود.
شبكه ماهواره اي تلفن سيار ايرديوم
شبكه ماهواره اي ايرديوم يك سيستم فراهم كننده ارتباطات تلفن سيار است كه با 66 ماهواره در شش مدار زمين فعاليت ميكند. از اين شبكه ميتوان براي برقراري ارتباطات تلفني ،ارتباطات ديتا و يا پيجينگ در تمامي نقاط جهان بصورت سيار وقابل حمل توسط افراد ؛ استفاده نمود. سرويس مخابراتي تلفن سيار ماهواره اي ايرديوم در اول نوامبر 1998 آغاز گرديد. اين پروژه در 13 آگوست 1999 دچار ورشكستگي مالي گرديد. اين ورشكستگي شديد مالي بدليل خدمات نامناسب شبكه به كاربران، رقابت شديد با شبكه سلولي زميني (GSM ) ، افزايش شبكه سلولي زميني ، سنگيني هزينه هاي ارتباطي ، حجيم بودن گوشي هاي سيار در مقايسه با شبكه سلولي زميني و محدوديت استفاده در محيط هاي مسقف ، ايجاد گرديد. ورشكستگي ايرديوم بر ساير پروژه هاي ماهواره اي تجاري نيز تآثر فراواني داشت ، مانند Teledesic و برنامه هاي ديگري همانند: Orbcomm ، Ico، Global communication و Globalstar .
بهر شكل ممكن ماهواره هاي ايرديوم در مدارهاي زمين نگهداري شدند و سرويس آنها در سال 2001 ، توسط مؤسسه جديدي بنام LLC مجددا" آغاز گرديد. شبكه ماهواره اي ايرديوم بصورت گسترده توسط سازمان دفاع امريكا ، بمنظور ارتباطات نظامي مورد استفاده قرار مي گيرد. دروازه نظامي اين ارتباطات در هاوايي قرار دارد.دروازه هاي تجاري اين شبكه در Tempe و Arizona قرار داشته و سرويسهاي صوت ، ديتا و پيجينگ را براي مشتركان خود فراهم مي سازد. كاربردهاي عمومي اين شبكه شامل ارتباطات دريايي ، هوايي، دولتي، صنعت نفت، علمي و سفرهاي مكرر جهان ميباشد. موسسه ماهواره اي ايرديوم LLC ، ادعا مكيند، از 30 سپتامبر 2005 تا كنون بيش از 137500 مشترك داشته كه 22% افزايش نسبت به سال قبل داشته است. نرخ ارتباطات تلفني از تلفنهاي باسيم زميني به تلفنهاي ماهواره اي ايرديوم 7 تا 14 دلار در دقيقه بوده و نرخ ارتباطات تلفني از تلفنهاي ماهواره اي ايرديوم به تلفنهاي باسيم زميني 1.50 دلار در دقيقه و نرخ ارتباطات بين تلفنهاي ماهواره اي كمتر از 1 دلار در دقيقه مي باشد. بدليل خصوصيات ويژه شبكه تلفن ماهواره اي در متراكم سازي ديتا و انتقال اطلاعات و همچنين تاثيرات تجهيزات الكترونيك در انتقال مكالمات ، تآخيز زماني ايجاد شده توسط شنودگان قابل تشخيص مي باشد.تمامي شماره تلفنهاي ايرديوم با پيش شماره هاي 8816+ يا 8817+ شروع ميشوند. اين پيش شماره هاي همانند پيش شماره يك كشور بصورت تجاري تعريف شده اند. علاو بر اين پيش شماره ها، هشت شماره ديگر نيز وجود دارد كه نشاندهنده آدرس مشتركين شبكه مي باشد.
آنتنهاي ماهواره ارتباطات سيار ايرديوم از سه دريچه بزرگ صيقلي كه نسبت به همديگر 120 درجه اختلاف دارند ، تشكيل شده اند . اين آنتنها نسبت به بدنه ماهواره داراي زاويه 40 درجه ميباشند. بخاطر اين ويژگي ماهواره هاي ايرديوم در هنگام حركت در مدار خود نور خورشيد را بطرف زمين منعكس ميكنند، و باعث رؤيت آنها بصورت نقاط پرنور ، مخصوصا در هنگام غروب و يا طلوع خورشيد، ميگردد. در چند ثانيه اي كه موقعيت ما بصورت مستقيم با انعكاسات نور خورشيد قرار ميگيرد ، اين ماهواره بصورت نقطه اي بسيار پرنور و خيره كننده اي ديده مي شود.نور اين ماهواره ها براي منجمان بسيار مزاحمت ايجاد كرده و موجب كاهش حساسيت دستگهاهاي آنها ميگردد.
جزئيات تكنيكي شبكه ماهواره اي ايرديوم :
شبكه ايرديوم بمنظور تكميل مدارهاي ماهواره اي و ايجاد يك پوشش جهاني مناسب ، از 66 ماهواه مخابراتي استفاده ميكند. اين ماهواره ها در مدار پائين زمين (LEO ) و در ارتفاع 780 كيلومتري قرار دارند.هر ماهواره ايرديوم با ماهواره همجوار خود از طريق لينكهاي واسط مرتبط مي باشد. در هر ماهواره چهار ليك واسط وجود داشته كه دوتاي آنها براي برقراري ارتباط با ماهواره هاي جلوئي و عقبي بوده و دوتاي ديگر براي برقراري با ماهواره هاي كناري است.ماهواره هاي ايرديوم بصورت مدار قطبي بوده و زمان چرخش مداري حدود 100 دقيقه مي باشد. منطقه پوششي هر ماهواره توسط 48 پرتو باريك راديويي،كه توسط آنتنهاي تركيبي توليد ميشوند، پوشش داده ميشوند. و در اين حالت هر ماهواره 48 سلول ارتباطي را ايجاد ميكند.
ماهواره هاي ايرديوم داراي كامپيوترهاي بسيار قوي با پردازشگرهاي توانمندي هستند كه انتقال اطلاعات در شبكه را مديريت ميكنند. اغلب تماسهاي تلفني از طريق اين كامپيوترها در فضا تعيين مسير شده و اقدامات سوئچينگ صورت ميگيرد.چهار ايستگاه زميني بهمراه پايگاه هاي فضايي وظيفه مسيريابي و انتقال بسته هاي اطلاعاتي را از مبدا به مقصد ، بعهده دارند.هنگامي كه يك ماهواره پوشش سلولي را ترك كند ،ماهواره ديگري وظيفه سرويس دهي به مشتركان آن سلول را بعهده گرفته و بسته ها اطلاعاتي رامديريت ميكند.
منبع اینترنت
ادامه دارد .....
احسنت
پاسخحذفمنون از اطلاعات.
بی صبرانه منتظر قسمت سوم هستم