در دوبخش قبل در مورد اینترنت ماهواره ای و اینترنت چمدانی توضیح دادم و همچنین شبکه مخابراتی ایردیوم را نیز معرفی نمودم. اما در این قسمت می خواهم روش ارتباط این سه مورد را توضیح دهم. و نشان بدهم که چگونه می توان یک شبکه مستقل از سیستم مخابراتی ایران ساخت و به اینترنت جهانی اتصال یافت.
همانطور که قبلا نیز گفتم اینترنت چمدانی در واقع یک نرم افزار جهت برقراری ارتباط امن و ناشناس بین کامپیوترهای افراد مختلف و نزدیک به هم می باشد. پایه این ارتباط بیسیم است. و در صورتی که یکی ازافراد داخل این شبکه به اینترنت آزاد دسترسی داشته باشد می تواند بین افراد دیگر نیز آنرا توزیع نماید بدون آنکه شناسایی شود. چون یک شبکه تار عنکبوتی از سیستمهای وایرلس درست شده که نرم افزار اینترنت چمدانی مسئول اتصال این ارتباط ناشناس اما امن است.
و باز لازم به توضیح است که، در دنیا هیچ چیز صد در صد نیست چه برسد به امنیت در فضای مجازی، پس وقتی صحبت از ارتباط امن میکنیم. یعنی امنیت به بالاترین حد ممکن خود رسیده باشد.
بعد از راه اندازی این شبکه اینترانت بیسیم که طبیعت آن بر وجود دو دستگاه وایرلس یا وای فای است و تا زمانی که حداکثر دو دستگاه در شعاع پوششی رادیویی هم روشن باشند این شبکه اینترانت پا برجا می ماند. تنها نیاز به نصب نرم افزار مخصوص اینترنت چمدانی است. که دو وظیفه به عهده آن است. یک یافتن نزدیکترین دستگاه روشن به کاربر و دوم برقراری ارتباط امن و اتصال به شبکه اینترنت، یا بهتر است بگوییم اینترانت چمدانی. حال از این نقطه به بعد کار شبکه مخابراتی ایردیوم آغاز می شود.
بدین صورت که در این شبکه تو در تو و تار عنکبوتی که می تواند از هزاران یا حتی میلیونها دستگاه روشن تشکیل شده باشد، چند مودم مخصوص ارتباط با ماهواره ایردیوم و سیمکارت آن کافیست تا نقش ارتباط با دنیای خارج را برای این شبکه اینترانت فراهم سازد.
چند نکته را در اینجا لازم می دانم بیان کنم:
1- هیچ دستگاه گیرنده ای قابل ردیابی نیست اما دستگاه های فرستنده قابل ردیابی هستند.
2- به دلیل ساختار طراحی شده در شبکه مخابراتی ایردیوم ردیابی فرستنده های ایردیوم در سطح زمین بسیار مشکل میباشد. و در صورت رعایت یکسری موارد تقریبا غیر قابل ردیابی هستند.
3- به دلیل محدودیت در ترافیک، دریافت در پهنای باند بالا در این سیستم سخت است. اما ارسال (سند) را میتوان به این شبکه مخابراتی و اینترنت چمدانی سپرد.
با توجه به نکات گفته شده می توان به این نتیجه رسید که در صورتی که برخی موارد رعایت شود می توان یک شبکه با زیر ساخت مستقل از اینترنت داخل ایران داشت.
به عبارت دیگر اگر از هر 10 کاربر 1 نفر دارای یک مودم مخصوص ایردیوم و سیمکارتش باشند و در هر 24 ساعت دقایقی مودم خود را روشن نمایند کافیست تا کلیه درخواستهای ارسالی به دنیای خارج مسیر خود را پیدا نمایند و بدین صورت همیشه یکسری مودم ارتباط دهنده با ماهواره برای چند دقیقه روشن می باشند و سپس خاموش شده و وظیفه ارتباط با دنیای خارج را به مودم دیگر در شبکه می سپارند.
قبلا گفته شد که بدلیل محدودیت در ترافیک پهنای باند بهتر است برای ارسال اطلاعات از این سیستم استفاده شود، حال پس از ارسال درخواست صفحه مورد نظر در شبکه اینترنت از طریق اینترنت چمدانی و شبکه مخابراتی ایردیوم، برای دریافت نیاز به یک کارت دی وی بی است و داشتن یک یوزر پسورد اینترنت ماهواره ای و همچنین دانستن فرکانس مورد نظر از سرویس دهنده این سیستم، میتوان اطلاعات را از ماهواره دریافت نمود.
شاید سیستم کمی پیچیده و گران بنظر برسد اما در واقع قرار است بوسیله این روش شما به اینترنت آزاد و اتفاقاٌ ارزان دست یابید. اینترنتی که در واقع برای شما هزینه ای جز تهیه یک دستگاه وای فای یا وایرلس و یک کارت دی وی بی ندارد.
و برای مودم های مخصوص ایردیوم و سیمکارت و ارسال اطلاعات از ماهواره باید یک عامل سوم پیدا شود و حاضر باشد بر روی این موارد سرمایه گذاری نماید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر