بعد از حوادث خرداد 88 فضای سیاسی کشور تغییر نمود و تمام معادلات سیاسی کشور و حتی منطقه از نو بازنویسی شد. باراک اوباما بعد از اتفاقاتی که در مصر و تونس افتاد گفت: اتفاقی که در خیابانهای مصر و تونس به اسم بهار عربی می افتاد از میدان آزادی در تهران آغاز شد.
نکته جالب اینکه عده ای هنوز باور ندارند که جنبش سبز حتی وجود خارجی دارد و گاهی حتی منکر وجود چنین جنبشی می شوند و جالبتر آنکه این عده در بین اپوزوسیون هستند.
حال یک سوال پیش می آید که واقعا چرا هنوز در بین اپوزسیون همچین نظراتی هست و حتی وخیمتر از آن در مورد تقلب هم در انتخابات شک دارند نمونه آخر آن جناب آقای قاضیان در برنامه روی خط چند شب پیش تقلب در انتخابات را تلویحا رد نمودند.
هر چه از تاریخ 22 خرداد 88 دورتر میشویم صحنه سیاسی کشور، چه حامیان حکومت و چه مخالفان شفافتر میگردد. اما چیزی که هنوز کسی در مورد آن حرفی به میان نیامده، ترس از تغییر است. حاکمیت از هر گونه تغییر در شرایط حاکمیتی خود نگران است و اپوزسیون نیز از هر گونه تغییری که زیر نظر خودش انجام نشود هراسناک است.
و تمام این ترس از یک سوال شروع می شود. که جنبش سبز خواهات اصلاح اصلاحات است یا اصلاح وضع موجود؟ و وقتی که این سوال بیشتر مورد بررسی قرار میگیرد به یک جواب قاطع خواهیم رسید. و آن اینکه جنبش سبز متشکل از نظرات متفاوت اما در یک نقطه مشترک است. و آن این است که تغییر اصلاح طلبانه اما ریشه ای.
تغییر اصلاح طلبان اما ریشه استعاره از تغییر بنیان قدرت در قالب فضای اصلاحات و به نام اصلاحات و با ابزار اصلاحات اما نتیجه این به ظاهر اصلاح در یک پروسه کوتاه مدت و میان مدت تغییر کلییه متاسبات سیاسی و قوانین فعلی است. به عبارت دیگر با پنبه باید سر حکومت را برید. حال چقدر توان دارد و یا شدنی است آن خود مبحث دیگریست.
اینجاست که متوجه می شویم چرا گروهی در اپوزوسیون چندان میلی به جنبش سبز ندارند. و چرا شرایط فعلی را به تغییر با پنبه اصلاحات ترجیح میدهند. با یک نگاه میتوان ریزشی که تفکر جنبش سبز در میان اصلاح طلبان حکومتی و حتی اصولگرایان حکومتی به وجود آورد را دید. نمونه بارز آن رفتار موسوی و کروبی و تغییر نگاه مجتبی واحدی و محمد نوریزاد و مهدی خزعلی و بسیاری دیگر می باشد. همیشه یک چیز را فراموش نکنید جنبش سبز اصلاحات را اصولگرایانه اصلاح کرد تا بازی قدرت را تغییر دهد. و اگر شخصی همچون خاتمی که آغازگر اصلاحات و اولین فرستنده تسلیت به خانواده هدی صابر بود. با یک رای باطله به میان میدان آمد. جنبش سبز به وی نیز رحم نکرد و او را آماج حملات خود قرار داد.
جنبش سبز به هرانچه که حق زندگی را از وی بگیرد و او را درگیر یک انقلاب خونین یا جنگ نماید اجازه فعالیت نمی دهد و به همانگونه به هرآنچه که خواهان حفظ شرایط موجود باشد اکتفا نخواهد کرد. جنبش سبز هرگز از حرکت باز نخواهد ایستاد چون در بطن زندگی روزانه مردم جاریست گاهی در کنج خانه و گاهی در کف خیابان.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر